نمازهای نافله

نمازهای مستحبی زیاد است و آنها را نافله گویند.  بین نمازهای مستحبی ،به خواندن نافله های شبانه روز بیشتر سفارش شده ، و آنها در غیر روز جمعه سی وچهار رکعت اند، که هشت رکعت آن نافله ی ظهر و هشت رکعت نافله ی عصر و چهار رکعت نافله ی مغرب و دو رکعت نافله ی عشا و یازده رکعت نافله ی شب و دو رکعت نافله ی صبح می باشد. چون دو رکعت نافله عشا را بنابر احتیاط واجب باید نشسته خواند،یک رکعت حساب می شود ولی  در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه می شود.

از یازده رکعت نافله شب ، هشت رکعت آن باید به نیت نافله ی شب ، و دو رکعت آن به نیت نماز شفع ، و یک رکعت آن به نیت نماز وتر خوانده شود و دستور کامل نافله ی شب در کتاب های دعا گفته شده است .

کیفیت نماز غفیله

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: میان مغرب و عشاء دو رکعت نماز بخواند، در رکعت اول بعد از حمد این آیه را بگوید:
«و ذا النّون اذ ذهبَ مغاضباً فظنّ ان لن نقدر علیه فنادی فی الظّلمات ان لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من الظّالمین فاستجبنا له و نجّیناه من الغمّ و کذلک ننجی المؤمنین».
و ذو النون (صاحب ماهی، منظور یونس پیغمبر فرزند من است) چون خشمگین رفت پنداشت هرگز بر او تنگ نخواهیم گرفت. پس در ظلمات ندا کرد: جز تو خدایی نیست، تو منزهی، همانا من از ستمکارانم. پس او را اجابت کردیم و از غم رهایش دادیم و مؤمنین را این چنین رها می گردانیم. 

نماز جعفر طیار

این نماز اکسیر اعظم ، و کبریت احمر است، و به سندهاى بسیار معتبد با فضیلت فراوان که مهم‏ترین آن آمرزش‏ گناهان بزرگ است- وارد شده، و بهترین زمان براى بجا آوردن آن، آغاز روز جمعه است، و آن‏ چهار رکعت است با دو تشهد و دو سلام که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» سوره «زلزال» و در رکعت دوّم بعد از سوره «حمد» سوره «و العادیات» و در رکعت سوم پس از سوره «حمد» سوره «اذا جاء نصر اللّه و الفتح» و در رکعت چهارم بعد از سوره «حمد» یک بار سوره «قل هو اللّه احد» خوانده مى‏شود.

احکام نماز آیات‏

نماز آیات دو رکعت است که هر رکعت آن پنج رکوع و دو سجده دارد و اسباب شرعى وجوب آن عبارت است از: کسوف خورشید و خسوف ماه، اگر چه مقدار کمى از آنها گرفته شود؛ زلزله و هر حادثه غیرعادى که باعث ترس بیشتر مردم شود مانند بادهاى سیاه یا سرخ و یا زرد که غیرعادى باشند؛ تاریکى شدید، فرو رفتن زمین و ریختن کوه، صیحه آسمانى و آتشى که گاهى در آسمان ظاهر مى‏شود. در غیر از کسوف و خسوف و زلزله، باید آن حادثه موجب ترس و وحشت بیشتر مردم شود، و حادثه‏اى که ترس آور نباشد و یا موجب ترس و وحشت افراد نادرى گردد، اعتبار ندارد. 

نماز آیات چگونه باید خوانده شود؟

به چند صورت مى‏توان آن را بجا آورد: صورت اول: بعد از نیت و تکبیرة الاحرام، حمد و سوره خوانده شود و به رکوع برود، سپس سر از رکوع برداشته و دوباره حمد و سوره را بخواند و به رکوع رود و باز سر از رکوع بردارد و حمد و سوره بخواند و به رکوع رود و سپس سر از رکوع بردارد و همین طور ادامه دهد تا یک رکعت پنج رکوعى که قبل از هر رکوعى حمد و سوره خوانده است انجام دهد، سپس به سجده رفته و دو سجده نماید و بعد براى رکعت دوم قیام کند و مانند رکعت اول انجام دهد و دو سجده را بجا آورد و بعد از آن تشهد بخواند و سلام دهد.

صورت دوم: بعد از نیت و تکبیرةالاحرام، حمد و یک آیه (البته احتساب بسم‌الله به عنوان یک آیه خلاف احتیاط است) از سوره‏اى را قرائت کرده و رکوع کند، سپس سر از رکوع بردارد و آیه دیگرى از آن سوره را بخواند و به رکوع رود، و بعد سر از رکوع برداشته و آیه دیگرى از همان سوره را قرائت نماید و همین طور تا رکوع پنجم ادامه دهد تا سوره‏اى که پیش از هر رکوع، یک آیه از آن را قرائت کرده، قبل از رکوع آخر تمام شود.

سپس رکوع پنجم را بجا آورد و به سجده رود، و پس از اتمام دو سجده، براى رکعت دوم قیام نماید و حمد و آیه‏اى از یک سوره را بخواند و به رکوع برود و همین طور مانند رکعت اول ادامه دهد تا تشهد بخواند و سلام دهد و چنانچه بخواهد براى هر رکوعى به یک آیه از سوره‏اى اکتفا کند، نباید سوره حمد را بیش از یک مرتبه در اول آن رکعت بخواند. صورت سوم: یکى از رکعت‌ها را به یکى از دو صورت و رکعت دیگر را به نحو دیگر بجا آورد. صورت چهارم: سوره‏اى را که آیه‏اى از آن را در قیام پیش از رکوع اول خوانده، در قیام پیش از رکوع دوم یا سوم یا چهارم تکمیل نماید، که در این صورت واجب است بعد از سر برداشتن از رکوع، سوره حمد را در قیام بعدى اعاده نموده و یک سوره یا آیه‏اى از آن را اگر پیش از رکوع سوم یا چهارم است، قرائت کند، و در این صورت واجب است که آن سوره را تا قبل از رکوع پنجم به آخر برساند.

نماز آیات چیست و علت شرعى وجوب آن کدام است؟

نماز آیات دو رکعت است که هر رکعت آن پنج رکوع و دو سجده دارد و اسباب شرعى وجوب آن عبارت است از: کسوف خورشید و خسوف ماه، اگر چه مقدار کمى از آنها گرفته شود؛ زلزله و هر حادثه غیرعادى که باعث ترس بیشتر مردم شود مانند بادهاى سیاه یا سرخ و یا زرد که غیرعادى باشند؛ تاریکى شدید، فرو رفتن زمین و ریختن کوه، صیحه آسمانى و آتشى که گاهى در آسمان ظاهر مى‏شود. در غیر از کسوف و خسوف و زلزله، باید آن حادثه موجب ترس و وحشت بیشتر مردم شود، و حادثه‏اى که ترس آور نباشد و یا موجب ترس و وحشت افراد نادرى گردد، اعتبار ندارد.

طریقه ی وضو

طریقه ی وضو

در وضو باید صورت و دستها را شسته و جلوی سر و پاها را مسح نمایند

صورت باید از بالای پیشانی ( جایی که موی سرمی روید ) تا آخر چانه، واز نظر عرضی به مقدار یک وجب معمولی شسته شود

بعد از شستن صورت، باید نخست دست راست، وسپس از آن دست چپ، از بالای آرنج تا سر انگشتان شسته شود

بعداز شستن دست چپ، باید جلوی سر را با تری آب وضو که در دست راست مانده، مسح کند. وهمین که دست را مقدارکمی- ولو به اندازه ی یک بند انگشت- روی سر بکشد ، کافیست

اگر موهای انسان به قدری بلند باشد،که اگر شانه کند به صورتش میریزد، باید آن قسمت از موهایی را که به طور طبیعی جلوی سر قرار دارد، مسح کند ؛ واگر موهایی را که به صورت میریزد، روی سر جمع کند و بر آنها مسح بکشد، صحیح نیست

بعد از مسح سر، باید با تری آبی که در دست مانده، روی پاها را از سر یکی از انگشتها تا برآمدگی روی پا  و احتیاطا  تا مفصل ، مسح نماید

جای مسح در سر و پا باید خشک باشد ولی مختصر رطوبتی که تری دست بر آن غلبه داشته باشد، مانعی ندارد

کسی که نمیتواند خودش وضو بگیرد، باید نائبی بگیرد تا او را به طریقی که در رساله ها مذکور است، وضو دهد

راه رفتن در حال وضو اشکالی ندارد

اگر بین کارهای وضو به قدری فاصله بیندازد که رطوبت اعضای قبلی خشک شود، وضو باطل است

اگر در بین وضو شک کرد که شستن یا مسح عضو قبلی را انجام داده یا نه، باید برگردد و آن عضو مشکوک را شسته یا مسح کند و وضو را ازهمانجا ادامه دهد ولی اگر بعد از وضو شک کرد، به شک خود اعتنا نمیکند

کسی که در کاری از کارهای وضو یا یکی از شرائط آن ( مثل وجود مانع) خیلی شک میکند، نباید به شک خود اعتنا نماید

کمک گرفتن در انجام وضو مثل آنکه شخص دیگری برای وضو گیرنده آب بریزد ، مکروه است نه حرام

در هنگام وضو نباید در آب ریختن اسراف نمود . پیامبرگرامی اسلام (ص) با یک مُشت آب صورت مبارک را می شستند و برای هریک از دست و راست و چپ نیز از یک مُشت آب استفاده میکردند ؛ یعنی وضوی حضرت فقط با سه مُشت آب صورت میگرفته است.

منبع : رساله احکام

اعمالی که وضو برای آنان لازم است

برای انجام امور زیر وضو داشتن لازم است :

الف- خواندن نماز ( غیر از نماز میت)

ب- دست زدن یا رساندن جائی از بدن  به خط عربی قرآن و اسم خدا ( به هر زبانی که باشد)

و نیز بنابر احتیاط ، اسم مبارک پیامبران و امامان معصوم و حضرت زهرا ( علیهم السلام)

برای انجام کارهای زیر داشتن وضو مستحب است :

الف- خواندن نماز میّت

ب- زیارت اهل قبور

ج- رفتن به مسجد و حرم ائمه

د- خواندن یا همراه داشتن قرآن

اگر کسی برای یکی از امور مذکور وضو گرفت، میتواند با همان وضوئی که دارد نماز بخواند

اگر کسی مثلا برای نماز صبح وضو گرفت و تا ظهر باطل نشد، میتواند با همان وضو نماز ظهر را بخواند

مستحب است انسان همیشه با وضو باشد و وضو گرفتن قبل خواب توصیه شده است

اگر انسان وضو هم دارد ، مُستحب است برای نماز دوباره وضو بگیرد و به این کار تجدید وضو میگویند .