کیفیت نماز غفیله

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: میان مغرب و عشاء دو رکعت نماز بخواند، در رکعت اول بعد از حمد این آیه را بگوید:
«و ذا النّون اذ ذهبَ مغاضباً فظنّ ان لن نقدر علیه فنادی فی الظّلمات ان لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من الظّالمین فاستجبنا له و نجّیناه من الغمّ و کذلک ننجی المؤمنین».
و ذو النون (صاحب ماهی، منظور یونس پیغمبر فرزند من است) چون خشمگین رفت پنداشت هرگز بر او تنگ نخواهیم گرفت. پس در ظلمات ندا کرد: جز تو خدایی نیست، تو منزهی، همانا من از ستمکارانم. پس او را اجابت کردیم و از غم رهایش دادیم و مؤمنین را این چنین رها می گردانیم. 

و در رکعت دوم بعد از حمد، آیات زیر را:
«و عنده مفاتیح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فی البرّ و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها و لا حبّه فی ظلمات الارض و لا رطبٍ و لا یابسٍ الّا فی کتاب مبین».
و کلیدهای غیب نزد اوست و جز او کسی آن را نمی داند و آن چه در خشکی و دریاست می داند و برگی بر زمین نمی افتد و هیچ دانه ای در تاریکیهای زمین نیست، مگر که از آن آگاه است. و تر و خشکی نیست مگر که در کتاب روشن ثبت افتاده است.
بعد دستها را به قنوت برداشته و این دعا را می خوانی:
«اللّهمّ انّی اسئلک بمفاتح الغیب الّتی لا یعلمها الّا انت ان تصلّی علی محمّد و آل محمّد و ان تفعل بی کذا و کذا».
و به جای این کلمات حاجات خود را به هر زبانی که بتواند از خدا بخواهد، و پس از آن بگوید:
«اللّهم انت ولیّ نعمتی و القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فاسئلک بحقّ محمد و آله علیه و علیهم السّلام لمّا قضیتها لی».
بارالها، تو را به اسرار غیب، که جز تو کسی آن را نمی داند، سوگند می دهم که بر محمد و دودمان او درود فرستی و درباره من چنین و چنان کنی.
بارالها، تو ولی نعمت منی و به برآوردن نیاز من توانایی و حاجت مرا می دانی. سوگند به حق محمد و آل او، که بر او و بر آنان درود باد که حاجت مرا برآوری.